Latest from the Blog
ฝนเอยฝนตก
"อย่างกับฟ้ารั่ว" คำนี้คงอธิบายความหนักของฝนที่ตกลงมาตอนค่ำของวันนี้ได้ ท่านผู้อ่านหลายคนคงได้มีโอกาสผจญกับฝนตกกันอยู่กลางถนน บ้างอยู่ในรถส่วนตัว บ้างอยู่บนรถสาธารณะ บ้างตากฝนกลางร่มอยู่ริมถนน ป้ายรถเมล์ ผมเองก็เช่นกัน จะแตกต่างจากคนอื่นหน่อยก็ตรงที่ผมตากฝนปั่นจักรยานกลับบ้าน ไม่ใช่ครั้งแรกของผมหรอกครับ เกือบสามปีมานี้ ในฤดูฝน ผมก็ปั่นจักรยานไปทำงานเป็นปกติ Read More
จ่าเฉย 2.0
คุณจำได้ไหม ว่าคุณ "เล่นเน็ต" ครั้งแรกเมื่อคุณอายุเท่าไร? คนปั่นจักรยานมักจะเป็นคนความจำดี ผม "เล่นเน็ต" ครั้งแรกตอนเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีที่ 1 ครับ จำปีได้ด้วยนะเออ ปี 1994 โดยจะต้องจองคิวใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ที่ห้องคอมพิวเตอร์ของคณะ สมัยก่อนไม่ได้มีเว็บไซต์ให้เข้ามากนักหรอกครับ พวกนิสิตชายอย่างพวกผม ที่มาเข้าห้องคอมพ์กันหนาตาก็เพราะอยากคุยกับสาวๆครับ เป็นสาวๆต่างมหาวิทยาลัยเสียด้วย โดยเฉพาะสาวๆที่มีนามสกุลห้อยท้ายชื่อด้วย @au.ac.th Read More
ตัวอันตราย
ผมคือก้อนกรวด ผมมาถึงที่นี่เมื่อคืน ผมมากับเพื่อนๆอีกหลายๆก้อนกับรถบรรทุกคันใหญ่ พวกเราเบียดเสียดกันมา น่าสงสารเพื่อนหลายๆก้อนที่มาไม่ได้ไกลเท่าผม พวกเขาหล่นลงจากรถ นับตั้งแต่วินาทีแรกที่รถเริ่มออกตัว Read More
คุ้ม…ไม่คุ้ม
คุ้มหรือไม่คุ้ม? แม้จะมีคำกล่าวว่า "ของอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะราคาสูงแค่ไหน ถ้าได้ใช้มัน ยังไงมันก็คุ้ม" แต่ผมก็อยากจะรู้เพิ่มเติมเข้าไปอีกครับ ที่ว่าคุ้มนั้น คุ้มแค่ไหน Read More