เหตุผล 9 ข้อที่เราไม่ควรปั่นจักรยานไปทำงาน (ต่อ)
เมื่อวานนี้ผมเขียนบทความด้วยสำเนียงภาษาออกแนวประชดประชันเสียดสีเจ้าเหตุผลใหญ่ๆ 9 ข้อที่มีอิทธิพลต่อการออกมาปั่นจักรยานไปทำงานของผู้คน (ใครยังไม่ได้อ่านคลิกอ่านก่อนนะครับ http://www.bangkokbikerider.com/reasons-for-you-should-never-bike-to-work/ ) ซึ่งก็ได้รับความสนใจจากเพื่อนๆหลายๆคน และก็ได้รับข้อเสนอแนะหลายๆข้อที่เป็นประโยชน์ต่อทั้งตัวผม ในฐานะคนเขียนบทความ ในการที่จะปรับปรุงการเขียนบทความให้ดีขึ้น น่าอ่านขึ้น รวมถึงข้อเสนอแนะอันเกี่ยวข้องกับการช่วยกันสร้างสังคมจักรยานให้เกิดขึ้นในบ้านเมืองของเรา ซึ่งในประเด็นนี้เอง ผมก็เลยอยากจะมาชวนเพื่อนๆคุยต่อในประเด็นนี้ เผื่อจะได้ต่อยอดความคิดกันต่อไปครับ
เหตุผล 9 ข้อที่เราไม่ควรปั่นจักรยานไปทำงาน
เอกบ้านอยู่ซอยวัดเสมียนนารี ส่วนโก๋บ้านอยู่แถวปากทางลาดพร้าว ระยะทางจากบ้านมาที่ทำงานประมาณครึ่งหนึ่งของระยะทางการปั่นไปทำงานทุกๆวันของผม เอกและโก๋เคยปั่นจักรยานจากบ้านไปหัวหิน โดยใช้เวลา 12 ชม. โก๋เคยปั่นไปเชียงคานระยะ 160 กม. สองคนนี้เห็นผมกับช่างไผ่ปั่นจักรยานมาทำงานทุกวัน ช่วงนี้ถูกผมชักชวนแทบทุกวัน แต่จนแล้วจนรอด ทั้งโก๋และเอกก็ยังไม่หยิบจักรยานออกมาปั่นไปทำงาน ผมเขียนบทความไว้หลายบทความแล้ว ที่สนับสนุนเหตุผลว่าเราควรที่จะหยิบจักรยานออกมาปั่นไปทำงาน แต่บทความนี้ ผมคงต้องมองกลับอีกด้านหนึ่ง มัน “อาจ” จะมีเหตุผลบางอย่างแน่ๆที่สนับสนุนว่า เราไม่ควรที่จะปั่นจักรยานไปทำงาน ผมลองไล่เลียงดูเป็นข้อๆ นับได้ 9 ข้อ มีอะไรบ้างมาดูกันครับ
ชื่นชม Bikexenger เมสเซนเจอร์สีเขียว
เคยดูหนังเรื่อง Premium Rush เกี่ยวกับ Bike Messenger ใน Manhattan ปั่นซิ่งนรกแล้วก็เคยมีความคิดว่า เออ ในประเทศไทยของเรา ก็น่าจะมีคนทำอาชีพนี้มั่งนะ เล่าให้น้องเขยที่ทำอาชีพ Messenger แต่ขี่มอไซต์ฟัง น้องมันบอกว่ามีแล้ว มีคนทำแล้ว ผมก็ฟังแค่นั้น แล้วก็ลืมๆไป จนมาวันนี้อยู่ดีๆ นั่งดู facebook ไปเรื่อยๆ จนบังเอิญไปเจอเข้าจนได้กับคนที่ทำอาชีพนี้ตัวจริง เป็นบริษัทรให้บริการ Messenger ในกรุงเทพในชื่อว่า BikeXenger ครับ
ฝันที่เป็นจริง ประกันภัยจักรยาน
ต้องยอมรับว่าผมดีใจจนเนื้อเต้น ถือเป็นความฝันที่เป็นความจริงอย่างหนึ่งของผมในชีวิตการปั่นจักรยานไปทำงาน ผมปั่นจักรยานไปทำงานโดยแบกความเสี่ยงเรื่องอุบัติเหตุไว้เป็นเวลา 1 ปี เคยเกิดอุบัติเหตุบ้าง 2 ครั้ง ล้มหัวทิ่ม บาดเจ็บเล็กน้อย เลือดออกซิบๆจากแผลถลอก แต่บอกตรงๆ สิ่งที่ผมกลัวที่สุดในการปั่นจักรยานบนท้องถนน คือการที่ผมเกิดไปเฉี่ยวชนเอากับรถยนต์หรือมอเตอร์ไซต์ ทำให้ทรัพย์สินของเขาเสียหาย อย่างที่เคยเล่าให้ฟังแล้วเมื่อครั้งเขียนบทความเรื่องประกันภัยจักรยานครั้งแรก (คลิกอ่านบทความเก่า ประกันภัยจักรยาน) ถ้าชนรถญี่ปุ่นล่ะก็ยังพอไหว แต่ถ้าชนรถหรูหรือรถสปอร์ตราคาแพงแล้วล่ะก็ มีอันลมจับ ต้องหามส่งโรงพยาบาลทั้งที่ไม่ได้บาดเจ็บอะไรเป็นแน่แท้เลยเชียว อย่างที่บอกครับ วันนี้ถือว่าเป็นวันที่ฝันของผมกลายเป็นจริง ช่างไผ่ส่ง link โฆษณาประกันภัยจักรยานมาให้ผม นั่นภายความว่า ความกังวลในระหว่างการปั่นจักรยานเรื่องสุดท้ายของผมกำลังจะหมดไปภายในวันสองวันนี้แล้ว
ประสบการณ์สอนให้ฉันรู้ว่า…อะไรที่ไม่ควรทำตอนปั่นจักรยานไปทำงาน
นักเขียนที่หนุ่มตลอดกาลขวัญใจมหาชน พี่ “หนุ่มเมืองจันท์” เคยเห็นไว้อย่างคมที่หน้าคั่นในหนังสือชุด “ฟาสฟู๊ดธุรกิจ” ของแกว่า
คุณค่าที่ดีที่สุดของประสบการณ์
ไม่ใช่การสอนว่าเราควรทำอะไร
แต่อยู่ที่การเตือนสติเราว่า เราไม่ควรทำอะไร
อ่านแล้วจี๊ดเลย คมม๊วกกกกก ครับ และแน่นอน ประสบการณ์การปั่นจักรยานก็เช่นกัน ส่วนหนึ่งคงจะทำให้เราเห็นครับว่า อะไรที่ควรทำ เป็นคุณค่าหนึ่งของประสบการณ์ แต่อย่างที่พี่หนุ่มเมืองจันท์แกบอก แต่คุณค่าที่ดีที่สุดนั้น คือการที่ประสบการณ์สามารถช่วยเตือนสติเราได้ว่า เราไม่ควรทำอะไร ต่างหาก
ผมเอาประสบการณ์ตัวเองมาใส่ผ้าขาวบาง แล้วกรองเอา “สิ่งที่ควรทำ” ออก เหลือแต่ “สิ่งที่ไม่ควรทำ” เอามาเล่าต่อให้เพื่อนๆอ่านกันครับ
อยากใส่กระโปรงปั่นจักรยานไปทำงานอ่านทางนี้
อาจจะมีสาวๆหลายคนที่อยากจะปั่นจักรยานไปทำงาน และก็อยากที่จะแต่งตัวสวยๆ นุ่งกระโปรงปั่นไปทำงาน น้องๆนักเรียนนิสิตนักศึกษาหญิงก็เช่นกัน การที่ชุดของน้องๆต้องเป็นชุดกระโปรง ก็ดูเหมือนว่าจะเป็นอุปสรรคต่อการปั่นจักรยานไปเรียนอย่างมาก จนตัดสินใจที่จะไม่ปั่นไปซะดีกว่า ตัดปัญหาเลย วันนี้ผมมีข้อแนะนำเกี่ยวกับการเลือกจักรยานสำหรับสาวๆที่อยากจะปั่น แต่ติดที่ต้องนุ่งกระโปรงมาฝากครับ
ทฤษฎีไฟลนก้น
เคยได้ยินข่าวไหมครับ คนบ้านไฟไหม้ วิ่งหนีไฟพร้อมกับอุ้มทีวีขนาดใหญ่ออกมาได้
เวลาฉุกเฉิน คนเรามักจะทำอะไรได้อย่างไม่คาดคิด ทำอะไรอะไรได้เหนือความคาดหมายของคนอื่นและตัวเองอยู่เสมอๆ
นักจิตวิทยาบอกว่ามันเป็นเรื่องของพลังของจิตใต้สำนึกของคนเรา ที่ยังมีอีกมาก ที่ไม่เคยจะถูกนำออกมาใช้ จนกว่าจะมีเหตุฉุกเฉินแบบนั้น
ผมไม่เคยอุ้มทีวีหนีไฟ เห็นภาพแต่ไม่รู้สึก แต่พอนึกถึงตัวเอง เวลาที่ต้องส่งงาน สอบ หรือต้องมี Due อะไรที่สำคัญๆ ผมมักจะมีพลังงานจากจิตใต้สำนึก มาทำให้ผมสามารถเร่งทำงาน เร่งอ่านหนังสือจนเสร็จแบบข้ามวันข้ามคืนได้
ผมเรียกอารมณ์แบบนี้ว่า “ทฤษฎีไฟลนก้น” ครับ
Bike to School
วันนี้ใน page bangkokbikerider มีกระแสฮอตเกิดขึ้น เมื่อปรากฏภาพของนักเรียนชายคนหนึ่งปั่นจักรยาน Fixie ไปโรงเรียน และมีการเปิดเผยต่อมาว่า ใช่แค่หนุ่มน้อยนักเรียนคนนี้คนเดียว แต่ยังมีเพื่อนๆของเขาคนอื่นอีกที่ปั่นจักรยานไปโรงเรียนเช่นเดียวกัน ยอดกด Like และ Comment กลายเป็นสถิติใหม่ของ Bangkokbikerider ซึ่งเสียงส่วนใหญ่นั้นเป็นคำชื่นชมในพฤติกรรมของพวกเขา